bertaut tangan

Verba (v)

  1. berpegangan (bergandengan, berjabatan) tangan
KBBI III

Kata Dasar

bertaut; tangan; taut

bertatapan ~ bertatar ~ bertatih-tatih ~ bertauliah ~ bertaut ~ bertaut tangan ~ bertawajuh ~ bertawakal ~ bertawan-tawan ~ bertawar-tawaran ~ bertawaran